Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

febris CC

  • 1 febris

    fĕbris, is, f. (abl. -i, -e; acc. -im, -em) fièvre.    - febrim habere, Cic.: avoir la fièvre.    - febris haerens, Cels.: fièvre tenace.    - febres (plur.): des accès de fièvre.    - Febris: la Fièvre (déesse).
    * * *
    fĕbris, is, f. (abl. -i, -e; acc. -im, -em) fièvre.    - febrim habere, Cic.: avoir la fièvre.    - febris haerens, Cels.: fièvre tenace.    - febres (plur.): des accès de fièvre.    - Febris: la Fièvre (déesse).
    * * *
        Febris, huius febris, f. g. Fievre.
    \
        Accessio febris. Cels. Augmentation et accroissement.
    \
        Horrores febrium. Plin. Frissons et tremblements.
    \
        Intentio. Cels. Augmentation.
    \
        Amphimerina. Plin. Quotidiane.
    \
        Assidua. Continue.
    \
        Febre continenti si caput dolet. Celsus. Par fievre continue.
    \
        Interuallata biduo medio. Gell. Fievre quarte.
    \
        Longinquae febres. Plin. Qui durent long temps.
    \
        Statae febres. Plin. Qui retournent à certain jour et heure.
    \
        Tertiana febris. Plin. Fievre tierce.
    \
        Abigere febres. Plin. Chasser, Faire en aller.
    \
        Febres admittunt curationes. Cels. Recoyvent cure.
    \
        Arcere febres. Plin. Garder la fievre de venir.
    \
        Deducere corpore febres. Horat. Tirer hors du corps, Mettre hors.
    \
        Discutere febrem. Celsus. Chasser.
    \
        Extorret ardens febris. Celsus. Brusle le patient.
    \
        Inclinat se febris. Celsus. Se decline.
    \
        Intenditur saepe ex eo febris. Celsus. S'augmente.
    \
        Intermittit ex toto febris. Celsus. Cesse du tout.
    \
        Leuatur febris. Celsus. Est allegee, Se diminue.
    \
        Mouere febres. Celsus. Esmouvoir, Faire venir la fievre.
    \
        Febris ex toto quieuit. Celsus. Je n'ay plus de fievre.
    \
        Remittit febris. Celsus. N'est plus si aspre.
    \
        Remittit se febris. Celsus. Se relasche.
    \
        Febris repetit. Celsus. Revient.
    \
        Submouere febrem. Celsus. Oster.
    \
        Superuenit febris leui vulneri. Celsus. Est survenue.
    \
        Tenuata febris. Celsus. Diminuee.
    \
        Tollere febrem. Celsus. Oster.
    \
        Torret febris. Iuuenal. Brusle.
    \
        Vacare febre. Celsus. N'avoir point de fievre, Estre sans fievre.
    \
        Febres cum horrore venientes. Plin. Qui viennent avec frissons.

    Dictionarium latinogallicum > febris

  • 2 febris

    febris, is, Akk. em u. im, Abl. e u. ī, f. (st. ferbis, v. ferveo; vgl. Varro sat. Men. 33 ›appellamus a fervore febrim‹), das Fieber, tempus febris, Cels.: febrium ardor, Plin.: Plur. febres, Fieberanfälle (bei einer Person), Amm.: intentio febris, Cels.: remissio febris, Suet.: decessio od. decessus febris, Cels.: acuta (Ggstz. longa), Cels.: magna, Cels.: lenta, Cels.: sine febre esse, Cato: febrem nancisci, Suet.: in febrim subito incĭdere, Cic.: ex partu in febres incĭdere, Cels.: febre corripi, Plin.: febrim od. febrem habere, Cic.: in Achaia febrim habere coepisse, F. bekommen, Sen.: febri carere, Cic.: febre aestuare, Fieberhitze haben, Hieron.: Romam venisse cum febri, Cic.: febris accedit, decedit, intermittit, Cels.: febris crescit, increscit, augetur, Cels.: febris continuatur, Cels.: febris remittit od. se remittit, Cels.: ubi paulum remitti coeperat febris, Cels.: febris durat ultra inflammationis tempus, Cels.: cum febris instet, incipiat, augeatur, consistat, decedat, deinde in decessione consistat aut finiatur, Cels.: febris alqm relinquit, Spart. (vgl. quartana alqm relinquit, Cic. u. Hor.): febris manet, remanet, Cels.: febris revertitur, tertio quartove die revertitur, Cels.: febrim levare, abigere, discutere, Cels., depellere, Plin.: febrem curare, Cels. 3, 18: febrem vulneraque curare cantione, Mart. Cap. 9. § 926. – bildl., scio hoc febrim tibi esse, quia etc., du kriegst gewiß das Fieber, weil du usw., Plaut. Pseud. 643. – Febris personifiziert als Gottheit, mit drei Tempeln in Rom, deren bedeutendster auf dem Palatium in der Nähe des Velabrum, Cic. de nat. deor. 3, 63; de legg. 2, 28. Val. Max. 2, 5, 6. Plin. 2, 16.

    lateinisch-deutsches > febris

  • 3 febris

    febris, is, Akk. em u. im, Abl. e u. ī, f. (st. ferbis, v. ferveo; vgl. Varro sat. Men. 33 ›appellamus a fervore febrim‹), das Fieber, tempus febris, Cels.: febrium ardor, Plin.: Plur. febres, Fieberanfälle (bei einer Person), Amm.: intentio febris, Cels.: remissio febris, Suet.: decessio od. decessus febris, Cels.: acuta (Ggstz. longa), Cels.: magna, Cels.: lenta, Cels.: sine febre esse, Cato: febrem nancisci, Suet.: in febrim subito incĭdere, Cic.: ex partu in febres incĭdere, Cels.: febre corripi, Plin.: febrim od. febrem habere, Cic.: in Achaia febrim habere coepisse, F. bekommen, Sen.: febri carere, Cic.: febre aestuare, Fieberhitze haben, Hieron.: Romam venisse cum febri, Cic.: febris accedit, decedit, intermittit, Cels.: febris crescit, increscit, augetur, Cels.: febris continuatur, Cels.: febris remittit od. se remittit, Cels.: ubi paulum remitti coeperat febris, Cels.: febris durat ultra inflammationis tempus, Cels.: cum febris instet, incipiat, augeatur, consistat, decedat, deinde in decessione consistat aut finiatur, Cels.: febris alqm relinquit, Spart. (vgl. quartana alqm relinquit, Cic. u. Hor.): febris manet, remanet, Cels.: febris revertitur, tertio quartove die revertitur, Cels.: febrim levare, abigere, discutere, Cels., depellere, Plin.: febrem curare, Cels. 3, 18: febrem vulneraque curare cantione, Mart. Cap. 9. § 926. – bildl., scio hoc febrim tibi esse, quia etc., du kriegst gewiß
    ————
    das Fieber, weil du usw., Plaut. Pseud. 643. – Febris personifiziert als Gottheit, mit drei Tempeln in Rom, deren bedeutendster auf dem Palatium in der Nähe des Velabrum, Cic. de nat. deor. 3, 63; de legg. 2, 28. Val. Max. 2, 5, 6. Plin. 2, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > febris

  • 4 febris

    febris febris, is f лихорадка

    Латинско-русский словарь > febris

  • 5 febris

        febris is (acc. im or em; abl. ī or e), f     a fever: cotidiana, T.: febrim habere: febri iactari: febri carere: in febri: in febrim incidere: Febre calere, Iu.: olim domestica, settled, Iu.: arida, V.: tertianae, quartanae: opella forensis Adducit febres, H.—Person., the goddess Fever.
    * * *
    fever, attack of fever

    Latin-English dictionary > febris

  • 6 Febris

    fē̆bris (the ē predominating in poets), is (acc. sing.:

    febrem,

    Hor. Ep. 1, 16, 20; Sen. Ep. 14, 6; Quint. 2, 17, 9:

    febrim,

    Hor. S. 2, 3, 294; Plaut. Pseud. 2, 2, 48; Cic. Fam. 7, 26, 1; Plin. 25, 4, 17, § 37 Jan. et saep.— Abl.:

    febri,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; id. Att. 6, 9;

    or: febre,

    id. Att. 7, 1, 1; Suet. Vit. 14; Plin. Ep. 7, 1, 4: Juv. 10, 218 al.), f. [for fer-bris, root bhar-, to be hot, v. ferveo], a fever.
    I.
    Prop.: appellamus a calendo calorem, e fervore febrim, Varr. ap. Non. 46, 22:

    quotidiana,

    Ter. Hec. 3, 2, 22:

    si cui venae sic moventur, hic habet febrem,

    Cic. Fat. 8, 15; cf.:

    febrim habere,

    id. Fam. 7, 26, 1; Suet. Oth. 6:

    aestu febrique jactari,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    te Romam venisse cum febri,

    id. Att. 6, 9, 1; cf.:

    cum febri domum rediit,

    id. de Or. 3, 2, 6:

    febri carere,

    id. Fam. 16, 15, 1;

    for which, in an altered construction: caruitne febris te heri?

    Plaut. Curc. 1, 1, 17:

    cum sine febri laborassem,

    Cic. Att. 5, 8, 1:

    in febri,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    in febrim subito incidere,

    id. Fam. 14, 8, 1:

    febre liberari,

    Cels. 2, 17:

    febri liberari,

    Plin. 26, 11, 71, § 116:

    febre corripi,

    id. 7, 51, 52, § 172:

    febre calere,

    Juv. 10, 218:

    quem torret olim domestica febris,

    i. e. at home in him, id. 9, 17:

    vigili cum febre,

    id. 13, 229:

    reliquit eum febris,

    Vulg. Johan. 4, 52.—In plur.:

    vide, ne tertianas quoque febres et quartanas divinas esse dicendum sit,

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    febres aliae ab horrore incipiunt, aliae a frigore, aliae a calore,

    Cels. 3, 3 sq.:

    calidae febres,

    Lucr. 2, 34:

    opella forensis Adducit febres,

    Hor. Ep. 1, 7, 9.—
    B.
    Febris, personified as a deity, with three temples in Rome, the principal of which was on the Palatium, in the neighborhood of the Velabrum, Cic. N. D. 3, 25, 63; id. Leg. 2, 11, 28; Plin. 2, 7, 5, § 16; Val. Max. 2, 5, 6; cf.:

    Febri divae, Febri sanctae, Febri magnae, Camilla pro filio amato,

    Inscr. Grut. p. 97, 1.—
    * II.
    Trop., a source of uneasiness, torment:

    certo scio, nunc febrim tibi esse, quia, etc.,

    Plaut. Ps. 2, 2, 48 Ritschl N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > Febris

  • 7 febris

    fē̆bris (the ē predominating in poets), is (acc. sing.:

    febrem,

    Hor. Ep. 1, 16, 20; Sen. Ep. 14, 6; Quint. 2, 17, 9:

    febrim,

    Hor. S. 2, 3, 294; Plaut. Pseud. 2, 2, 48; Cic. Fam. 7, 26, 1; Plin. 25, 4, 17, § 37 Jan. et saep.— Abl.:

    febri,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; id. Att. 6, 9;

    or: febre,

    id. Att. 7, 1, 1; Suet. Vit. 14; Plin. Ep. 7, 1, 4: Juv. 10, 218 al.), f. [for fer-bris, root bhar-, to be hot, v. ferveo], a fever.
    I.
    Prop.: appellamus a calendo calorem, e fervore febrim, Varr. ap. Non. 46, 22:

    quotidiana,

    Ter. Hec. 3, 2, 22:

    si cui venae sic moventur, hic habet febrem,

    Cic. Fat. 8, 15; cf.:

    febrim habere,

    id. Fam. 7, 26, 1; Suet. Oth. 6:

    aestu febrique jactari,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    te Romam venisse cum febri,

    id. Att. 6, 9, 1; cf.:

    cum febri domum rediit,

    id. de Or. 3, 2, 6:

    febri carere,

    id. Fam. 16, 15, 1;

    for which, in an altered construction: caruitne febris te heri?

    Plaut. Curc. 1, 1, 17:

    cum sine febri laborassem,

    Cic. Att. 5, 8, 1:

    in febri,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    in febrim subito incidere,

    id. Fam. 14, 8, 1:

    febre liberari,

    Cels. 2, 17:

    febri liberari,

    Plin. 26, 11, 71, § 116:

    febre corripi,

    id. 7, 51, 52, § 172:

    febre calere,

    Juv. 10, 218:

    quem torret olim domestica febris,

    i. e. at home in him, id. 9, 17:

    vigili cum febre,

    id. 13, 229:

    reliquit eum febris,

    Vulg. Johan. 4, 52.—In plur.:

    vide, ne tertianas quoque febres et quartanas divinas esse dicendum sit,

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    febres aliae ab horrore incipiunt, aliae a frigore, aliae a calore,

    Cels. 3, 3 sq.:

    calidae febres,

    Lucr. 2, 34:

    opella forensis Adducit febres,

    Hor. Ep. 1, 7, 9.—
    B.
    Febris, personified as a deity, with three temples in Rome, the principal of which was on the Palatium, in the neighborhood of the Velabrum, Cic. N. D. 3, 25, 63; id. Leg. 2, 11, 28; Plin. 2, 7, 5, § 16; Val. Max. 2, 5, 6; cf.:

    Febri divae, Febri sanctae, Febri magnae, Camilla pro filio amato,

    Inscr. Grut. p. 97, 1.—
    * II.
    Trop., a source of uneasiness, torment:

    certo scio, nunc febrim tibi esse, quia, etc.,

    Plaut. Ps. 2, 2, 48 Ritschl N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > febris

  • 8 febris

    is (acc. em и im, abl. euĭ)f.
    лихорадка (in febrim subito incidĕre C; febrem и febrim habere C; tertianae febres et quartanae C)

    Латинско-русский словарь > febris

  • 9 febris

    лихорадка (1. 1 § 7 D. 21, 1);

    febricula, легкая лихорадка (1. 1 § 8. 1. 4 § 6 D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > febris

  • 10 febris

    is, f третье склонение лихорадка

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > febris

  • 11 febris

    is f
    лихорадка, жар

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > febris

  • 12 febris

    ,is f
    лихорадка

    Latin-Russian dictionary > febris

  • 13 febris

    , is f
      лихорадка

    Dictionary Latin-Russian new > febris

  • 14 Febris erotica

    Любовная лихорадка.
    Шутливая имитация медицинской терминологии.
    Общество наше понимает только влюбленность, какую-то febris erotica, в которой человек беснуется и делает такие же пошлости, какие предпринимал добрый рыцарь Дон-Кихот в горах Сиерры-Морены. (Д. И. Писарев, Стоячая вода.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Febris erotica

  • 15 Любовная лихорадка

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Любовная лихорадка

  • 16 quartana

    (febris), четырехдневная, перемежающаяся лихорадка (1. 1 § 8. 1. 53. D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quartana

  • 17 tertiana

    (febris), трехдневная лихорадка (1. 53 D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tertiana

  • 18 quartanus

    quārtānus, a, um (quartus), zum vierten gehörig, I) zum vierten Tage, febris quartana u. subst. bl. quārtāna, ae, f., das viertägige Fieber, α) m. febris: tertianae febres et quartanae, Cic.: febri quartanā liberari in acie, Plin. – β) ohne febris: quartana aestiva, autumnalis, Cels.: qu. vetus, Cels.: in senioribus ex eiusmodi morbo quartana fere nascitur, Cels.: in quartanam conversa est vis morbi, Cic.: alterum (tertianarum) genus eodem modo, quo quartana, et incipit et desinit, Cels.: longinquo, maxime quartanae, implicari morbo, Liv.: frigida quartana alqm relinquit, Hor.: alqs a quartana relictus est, Cic.: quartana ab alqo discessit, Cic.: qui quartanam passus convaluerit, Gell. – Plur., idem tempus (autumnus) quosdam longissimis (morbis) implicat, maximeque quartanis, Cels.: Icatidas medicus quartanas finiri coitu spopondit, Plin.: qui remedia quartanis tertianisque collo adnexa gestarunt, Spart. – II) zur vierten Legion, subst., quārtānī, ōrum, m., die Soldaten der vierten Legion, die Vierer, Tac. hist. 4, 37.

    lateinisch-deutsches > quartanus

  • 19 accessus

    [st1]1 [-] accessus, a, um: part. passé de accedo. [st1]2 [-] accessŭs, ūs, m.:    - dat. sing. accessu Apul. Mund. 34. a - arrivée, approche.    - Cic. Mil. 52 ; Sest. 131; Nat. 2, 19 ; Div. 2, 89.    - accessus ad res salutares, a pestiferis recessus, Cic. Nat. 2, 34: disposition à se porter vers ce qui est salutaire, à s'écarter de ce qui est nuisible.    - accessus hominum fugere, Stat.: fuir l'approche des hommes.    - accessus solis, Cic.: la proximité du soleil (par rapport à la terre).    - accessus et discussus aestuum, Cic.: le flux et le reflux. b - accès auprès de qqn, possibilité d'approcher qqn.    - Cic. Q. 1, 1, 25 ; Sen. Clem. 1, 13, 4. c - accès dans un lieu, abord.    - Virg. En. 8, 229 ; Liv. 44, 28, 13.    - navibus accessum petere, Liv. 29, 27, 9: chercher un lieu d'abordage pour les navires.    - explorare accessus, Flor.: explorer les abords d'un pays. d - accès, attaque d'une maladie.    - accessus febris, Plin.: accès de fièvre.
    * * *
    [st1]1 [-] accessus, a, um: part. passé de accedo. [st1]2 [-] accessŭs, ūs, m.:    - dat. sing. accessu Apul. Mund. 34. a - arrivée, approche.    - Cic. Mil. 52 ; Sest. 131; Nat. 2, 19 ; Div. 2, 89.    - accessus ad res salutares, a pestiferis recessus, Cic. Nat. 2, 34: disposition à se porter vers ce qui est salutaire, à s'écarter de ce qui est nuisible.    - accessus hominum fugere, Stat.: fuir l'approche des hommes.    - accessus solis, Cic.: la proximité du soleil (par rapport à la terre).    - accessus et discussus aestuum, Cic.: le flux et le reflux. b - accès auprès de qqn, possibilité d'approcher qqn.    - Cic. Q. 1, 1, 25 ; Sen. Clem. 1, 13, 4. c - accès dans un lieu, abord.    - Virg. En. 8, 229 ; Liv. 44, 28, 13.    - navibus accessum petere, Liv. 29, 27, 9: chercher un lieu d'abordage pour les navires.    - explorare accessus, Flor.: explorer les abords d'un pays. d - accès, attaque d'une maladie.    - accessus febris, Plin.: accès de fièvre.
    * * *
    I.
        Accessus, accessa, accessum, Nomen, siue participium a passiuo Acceditur: ex quo etiam fit inaccessus. Ouid. Et non accessis inuia fluminibus. Inaccessibles.
    II.
        Accessus, huius accessus, Verbale ad Accedo: cui contrarium est Abscessus, discessus, vel recessus. Cic. Venue, Arrivee, Approchement, Accez.
    \
        Anxius accessus. Plin. Difficile accez.
    \
        Maris accessus et recessus. Cic. Le flot de la mer qui va et vient, La venue et allee de la mer.
    \
        Tuus accessus. Cic. Ta venue.
    \
        Accessus et discessus solis. Cic. Approchement et esloignement.
    \
        Accessus et defectus dierum ac noctium. Martia. Capella. Accroissement et decroissement.
    \
        Febris accessus. Plin. Accez de fiebvre.
    \
        Dare alicui accessum. Ouid. Donner accez, ou entree à aucun, Le laisser entrer.
    \
        Negare accessum. Ouid. Ne point permettre qu'on y entre.
    \
        Prohibere accessum. Ouid. Garder ou empescher qu'on n'y entre.
    \
        Mollire accessus. Ouid. Faire les accez faciles, Faire qu'on ait facile accez à quelcun.

    Dictionarium latinogallicum > accessus

  • 20 aridus

    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
        Aridus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est ari, et a perdu son humeur naturel, Aride, Sec. Communement on dit Tari.
    \
        Aridus aspectu. plin. Sec à veoir.
    \
        Aristae aridae. Catull. Fort seiches.
    \
        Arua arida. Ouid. Maigres, secz, et infertiles.
    \
        Color aridus. Plin. Comme celle d'une chose seiche.
    \
        Crura arida. Ouid. Jambes seiches, maigres, et gresles.
    \
        Febris arida. Virg. Fiebvre chaulde, qui donne grande alteration.
    \
        Aridae ficus. Plaut. Seiches. \ Fragor aridus. Virg. Esclatant.
    \
        Homo aridus, per metaphoram. Terent. Sec d'avarice, Chiche.
    \
        Nutrimenta ignis arida. Virgil. Petites buchettes seiches pour allumer le feu.
    \
        Prata arida. Virg. Quand l'herbe est meure, et preste à faucher.
    \
        Sonus aridus. Esclatant.
    \
        Viator aridus. Virgil. Fort alteré.
    \
        Victus aridus. Cic. Traictement seiche et austere, point delicat.
    \
        Vita arida. Cic. Vie austere.

    Dictionarium latinogallicum > aridus

См. также в других словарях:

  • febris — лат. (фебрис) лихорадка. Часто употребляется в шутливых сочетаниях, пародирующих средневековую ученую латынь. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Febris — (lat.), Fieber. In Rom verehrte man F. als Göttin, welche das Fieber abwendete; einer von den 3 ihr geweiheten Tempeln stand auf dem Palatinus; in denselben brachte man die Heilmittel dar, welche bei den Fieberkranken angewendet worden waren.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Febris [1] — Febris (lat.), das Fieber (s.d.). F. continua, kontinuierliches, d. h. in nahezu gleicher Stärke fortdauerndes Fieber; F. flava, gelbes Fieber; F. gastrica, mit Fieber verbundene Magenschleimhautentzündung; F. gastro intestinalis, mit Fieber… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Febris [2] — Febris (»Fieber«), röm. Göttin, die das Fieber abwendete oder verhängte …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Febris — (lat.), Fieber; F. bullōsa, s. Pemphigus; F. flava, s. Gelbes Fieber; F. intermittens, s. Wechselfieber; F. miliāris, s. Englischer Schweiß; F. mucōsa, s. Schleimfieber; F. puerperālis, s. Kindbettfieber, F. recúrrens, s. Rückfalltyphus …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Febris — Febris, lat., Fieber; Febrifuga, Mittel gegen Fieber …   Herders Conversations-Lexikon

  • Febris — FEBRIS, is, das Fieber, wurde von den Römern göttlich verehret, damit es ihnen nicht schaden sollte. Valer. Max. l. II. c. 5. §. 6. Es hatte daher seinen besondern Tempel auf dem Palatio, Id. ib. Cic. de N.D. l. III. p. 1200. Aelian. V. H. l. XII …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • febris — febril, que tiene fiebre Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • FEBRIS — Dea culta est a veteribus, ne noceret. Cic. de nat. l. 3. de leg. l. 2. Val. Max. l. 2. c. 5. Febrim ad minûs nocendum templis colebant, quorum unum adhuc in Palatio, alterum in arce Marianorum, tertium in summa parte vici Longi, in eaque remedia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Febris — {{Febris}} Göttin des Wechselfiebers, also der Malaria, die seit alter Zeit in Rom einen oder mehrere Tempel besaß …   Who's who in der antiken Mythologie

  • Febris — Fe|b|ris, die; [lat. febris] (Med.): Fieber. * * * Febris   [lateinisch] die, , das Fieber.   * * * Fe|bris, die; [lat. febris] (Med.): Fieber …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»